حریق و آتش سوزی از خطراتی است که ساختمان ها را تهدید می کند. اما دست پیدا کردن به ایمنی کامل در برابر آتش ممکن نیست. نقطه ضعف های سازه با مصالح ساختمانی مختلف زمانی مورد توجه قرار می گیرد که یک آتش سوزی جدی با تلفات مالی و جانی اتفاق بیفتد. یکی از مسئولیت سازندگان مقاوم سازی ساختمان ها و به حداقل رساندن خطرات حریق در ساختمان ها و آگاهی از مقاومت مصالح ساختمانی در برابر حریق است.
بسته به کاربری ساختمان و مقاومت مصالح ساختمانی در برابر حریق، ملاحظاتی برای نگهداری از آن در مراحل مختلف طراحی، اجرا و بهره برداری وجود دارد. برای این که بتوان مقاومت ساختمان را تأمین کرد، باید به چند مورد توجه داشت.
بتن از مصالح پر مصرفی است که به علت مقاومت و پایداریش در شرایط جوی گوناگون کاربرد فراوانی دارد. اما کاهش مقاومت مکانیکی آن به علت بالا رفتن دما از 600 درجه سانتی گراد، از مشکلات این مصالح است. به علت تفاوت انبساط و انقباض میان بتن و آهن در زمان خنک سازی ساختار درگیر آتش سوزی، این احتمال وجود دارد که ساختمان دچار انفجار شود. علت مهم ساختمان های بتنی به مقاوم سازی نیز همین مورد است.
نقطه حرارت خمش فولاد محافظت نشده 470 تا 500 درجه سانتی گراد است و نصف مقاومتش را در دمای 500 تا 550 درجه سانتی گراد از دست خواهد داد. به همین دلیل در برابر آتش سوزی بسیار آسیب پذیر و نیازمند مقاوم سازی است. نقطه خمش آهن 470 درجه سانتی گراد است که در کمتر از 10 دقیقه به آن می رسد. سازه های فلزی در برابر عوامل جوی و خورندگی ضعیف هستند و به همین دلیل عمر کوتاهی دارند. به دلیل نازک بودن دیوارها نیز در برابر حرارت و صوت عایق نیستند.
مقاومت گچ در برابر حریق به این علت است که حدود 20 درصد آب در ترکیب آن وجود دارد. با بررسی مقاومت مصالح ساختمانی در برابر حریق به عنوان مثال می توان دانست که یک متر مربع صفحه روکش دار از جنس گچ با ضخامت 15 میلی متر حدود 3 لیتر آب تبلور دارد.
آب تبلور گچ در مواجهه با حریق تبخیر و انرژی گرمایی آن مصرف می شود. برای تبخیر آب تبلور در یک صفحه گچی که ضخامت آن 15 میلی متر باشد، نزدیک به 8400 کیلو ژول انرژی نیاز است. به علت تشکیل یک پرده از بخار در بین گچ و آتش از نفوذ آتش جلوگیری می شود. علاوه بر تأثیر آب تبلور، لایه باقی مانده گچ مانند عایق عمل می کند، به دلیل این که در مقایسه با گچ متبلور ضریب حرارتی کمتری دارد.
1- صفحه های روکش دار گچی که در برابر آتش سوزی کناف مقاوم هستند.
2- اندود پاششی که در برابر آتش سوزی کناف مقاوم است.
1- دیوار جداکننده یکی از این ساختارها است.
2- دیوار پوششی کناف نیز یکی دیگر از آنها است.
3- سقف های کاذب کناف که شامل سقف های کاذب یکپارچه و مشبک می شوند.
4- پوشش تیر و ستون که در برابر آتش سوزی کناف مقاومند.
ستون ها و تیرهای ساختمان برای عایق سازی قاب های سازه ای تقویت می شوند. سطح دیوارها، کف و سقف نیز باید در مقابل آتش سوزی مقاوم سازی شوند.
مقاومت مصالح ساختمانی در برابر حریق از اهمیت خاصی برخوردار میباشد به طوریکه علاوه بر پوشش مقاوم در برابر حریق از بردها و پنل های ضد حریق نیز در ساختمان استفاده می شود. پنل ها فضای کمی را در ساختمان به خود اختصاص می دهند و مقاومت بالایی دارند. آنها در برابر رطوبت نیز مقاومند. البته از نوارهای FRP نیز برای تقویت ستون های بتنی استفاده می شود. این نوارها تا 80 درجه سانتی گراد تحمل ستون ها را در برابر حرارت بالا می برند. عایق سازی این نوارها بخشی دیگر از مقاوم سازی در برابر حریق محسوب می شود. به علت پایین بودن دمای احتراق این نوارها، میزان استفاده از مواد عایق در آنها بیشتر است.
در کشور ما شرکت های مقاوم سازی به تازگی پا به عرصه وجود گذارده و با گردآوری مهندسین و تکنسین های مجرب نسبت به طراحی و اجراء عملیات مقاوم سازی در کشور اقدام نموده اند.
تمامی حقوق متعلق به آرین تیس می باشد.
طراحی سایت و خدمات سئو توسط تیم سئوهاما - میزبانی وب توسط سرورهاما