بررسی کیفیت بتن در دو مرحله بتن تازه و بتن سخت شده انجام می شود. بتن تازه از نظر کارایی، درصد هوا، وزن مخصوص، کنترل دما، کنترل زمان گیرش، یکنواختی اختلاط، کنترل آب انداختن و تغییر حجم بررسی می شود. آزمایش های زیادی از جمله تعیین مقاومت فشاری، کششی و خمشی، مقاومت در برابر سرما و سایش و تعیین نفوذپذیری در برابر فشار آب و هوا روی بتن سخت شده انجام می شود. در صورتی که نتایج بررسی ها نشان از ضعف بتن باشد، تقویت بتن کم مقاومت انجام می شود.برای آشنایی بیشتر با موضوع مقاوم سازی روی لینک کلیک کنید.

تقویت بتن کم مقاومت

در تقویت بتن کم مقاومت که در اثر خوردگی ایجاد شده باشد، باید اصول خاصی رعایت شود. کنترل وسعت خرابی، تعیین وسایل تخریب و شیوه کار، عمق و هندسه تخریب، بررسی آرماتورها و زنگ زدایی و اصلاح آنها و آماده کردن سطح بتن از آن جمله هستند.

با توجه به بررسی ها و آزمایش های انجام شده می توان به وسعت تقریبی آسیب دست یافت. هنوز شیوه ای برای تعیین محل هایی که آرماتور آنها زنگ زدگی زیادی دارد وجود ندارد. از نشان های زنگ زدگی زیاد می توان به لکه، ترک خوردگی، طبله کردن و ریختن بتن اشاره کرد.

به طور معمول آرماتورها در محل باید تمیز شوند. در صورت لزوم آرماتورها باید تقویت شوند. استفاده از آرماتورهای تقویتی مرسوم است. اگر سطح آرماتورها بیش از 15 درصد کاهش یابند به تقویت نیاز دارند. اگر زنگ زدگی در آنها شدید باشد باید تعویض شوند.

برای آماده کردن سطح بتن و پوشش آرماتورها می توان اتصال بتن با بتن و بتن با آرماتور را تأمین کرد تا از نفوذ و خوردگی بیشتر جلوگیری شود. آماده کردن سطح بتن با زبر کردن انجام می شود، اما نباید پستی و بلندی های زیادی داشته باشد. در تقویت بتن کم مقاومت، بتن قدیمی نباید آب بتن جدید را بگیرد که موجب تضعیف پیوند میان آنها می شود. برای به وجود آوردن پیوستگی و چسبندگی میان دو بتن از پلیمرها و لاتکس ها استفاده می شود.

مهم ترین اصل در تقویت بتن کم مقاومت انتخاب مصالحی است که به بتن اصلی شباهت داشته باشند. انواع مصالحی که می توان از آنها استفاده کرد عبارتند از بتن یا ملات سیمانی، بتن یا ملات سیمانی با پلیمر اصلاح شده و مواد پلیمری که بهترین گزینه بتن یا ملات سیمانی است. 

برای تقویت بتن کم مقاومت از روش های تعمیر و جایگزینی بتن یا ملات با دست، بتن ریزی سنتی معمولی، بتن پاشی، بتن ریزی با سنگدانه پیش اکنده و بتن ریزی با بتن مکیده استفاده می شود که هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. 

در نهایت مهم است که بدانید اختلاف دمای بتن قدیمی و جدید نباید زیاد باشد، کار تراکم باید به خوبی صورت گیرد، عمل آوری مناسب انجام شود و دمای بتن نیز نباید بیشتر از 30 درجه و کمتر از 10 درجه سانتی گراد باشد.

روش های مقابله با انواع ترک های بتن

نخستین اقدام در انتخاب روش ترمیم شناسایی ترک است. با ترک های دینامیک باید رفتار متفاوتی داشت. ترمیم ترک های متحرک با مصالح غیر منعطف منجر به شکست می شود. در ترک های بدون حرکت ترمیم با مصالح تخصصی پایه سیمانی مناسب است.

اقدام بعدی آماده سازی آنها است. باز کردن دهانه ترک ها و شکل دادن به آنها به جز سهولت عملیات ترمیم موجب می شود که مساحت درگیر مواد با لبه ترک افزایش پیدا کند. اقدام بعدی تمیز کردن گرد و خاک است که به طور معمول با فشار باد و فشار جت سیال انجام می شود. اجرای شیوه تقویت بتن کم مقاومت بعد از این مراحل انجام می شود.

مزایای استفاده از سیستم های مدرن تقویت بتن کم مقاومت

مزایای سیستم های جدید تقویت بتن کم مقاومت عبارتند از:

• داشتن رفتار فیزیکی مشابه با بتن
• دارای تخلخل با قابلیت توزیع بخار
• قابلیت کار روی سطح مرطوب
• مقاوم در مقابل نمک های یخ زدایی
• جدا نشدن از بتن قدیمی در اثر تنش های محیطی
• چسبندگی زیاد به سطح بتن و دوام بالا
• مقاومت در برابر کربوناسیون
• دست یافتن به بیشترین مقاومت فیزیکی و مکانیکی در کمترین زمان
• سخت شدن بدون به وجود آوردن ترک با مقدار جمع شدگی کم
   

نحوه محاسبه مقاومت بتن با چکش اشمیت

یکی از شیوه های محاسبه مقاومت بتن استفاده از چکش اشمیت است. نحوه محاسبه مقاومت بتن با چکش اشمیت از روش های متداول تعیین تست بتن به صورت غیر مخرب است. روش کار به این ترتیب است که برای تعیین سختی سطح بتن، به روش استاندارد ضربه ای به بتن زده می شود و سپس بزرگی بازگشت آن اندازه گرفته می شود.

در شروع نحوه محاسبه مقاومت بتن با چکش اشمیت، میله یا پیستون آزاد سر چکش روی سطح بتن قرار می گیرد. بعد بدنه خارجی چکش به سطح بتن فشار داده می شود تا فنر درون دستگاه کشیده شود. وقتی فنر کاملاً کشیده شود، چکش اشمیت به طرف سطح بتن حرکت می کند و چفت آزاد می شود. چکش به سر پیستون ضربه می زند و جرم همراه فنر بازگشت می یابد و عقربه ای را با خود روی نواری مدرج حرکت می دهد تا از روی آن بتوان عدد بازگشت را خواند. عدد بازگشت به سختی و جرم فنر بستگی دارد و از روی آن با یک تبدیل خاص می توان سختی سطح را محاسبه کرد.

از نحوه محاسبه مقاومت بتن با چکش اشمیت می توان برای تعیین یکنواختی بتن درجا استفاده کرد. همچنین، برای تشخیص قسمت هایی از سازه که بتن ضعیف و خراب دارد و تعیین روند بالا رفتن مقاومت بتن کاربرد دارد. برای تخمین مقاومت بتن باید میان مقاومت بتن و عدد بازتاب رابطه ای به دست آورد که برای هر طرح اختلاط بتن متفاوت است. برای تخمین مقاومت بتن در زمان ساخت، مقاومت نمونه های مکعبی باید در آزمایشگاه تعیین شود و رابطه مذکور با استفاده از آن به دست می آید. با توجه به این که این روش محاسبه تخمینی است، این آزمایش تعیین کننده رد یا قبول بتن نخواهد بود. بر اساس استانداردها نتایج حاصل از این روش به کیفیت لایه سطحی بتن محدود می شود و تعیین مقاومت فشاری واقعی بتن را می توان با آزمایش شکستن بتن به دست آورد.