تقویت اعضا و اجزای بتنی با استفاده از روکش یا ژاکت فولادی و بتنی افزایش مقاومت فشاری، برشی و همچین تأمین محصور شدگی جهت افزایش شکل پذیری یا پیوستگی بتن و آرماتور را سبب می شود. با این روش می توان مقاومت برشی، فشاری و محصور شدگی ستون ها، دیوارها، دال ها و تیرها را تأمین کرد و بدین ترتیب ظرفیت باربری آنها در مقابل بارهای جانبی زلزله و قائم افزایش می یابد. استفاده از ژاکت فولادی روشی مناسب برای مقاوم سازی ساختمان با روش ژاکت فولادی بوده ضمن افزایش مقاومت و شکل پذیری اعضای این نوع سازه ها وزن قابل ملاحظه ای را نیز به ساختمان اضافه نمی نماید.

در این روش ورق های فلزی در محل آسیب پذیر ساختمان بر روی سطح بتنی عضو قرار گرفته و توسط بولت به عضو مربوطه متصل می‌گردد. در مواردی که اتصال تیرها و ستونهای ساختمان بتنی ضوابط شکل پذیری از جمله فاصله بین خاموت ها را رعایت نمی کنند ورق ها پیرامون تیروستون قرار گرفته و با جوشکاری به یکدیگر متصل می گردند. همچنین این ورق ها  باید با بولت  به تیرها و ستونها  وصل گردند تا بتوانند در تحمل لنگرهای خمشی و نیروهای برشی ایجاد شده در اتصال مشارکت نمایند. ورق های فلزی پیرامونی به علاوه با ایجاد محصور شدگی در محل اتصال تیرها و ستونها خرد شدگی بتن را به تاخیر انداخته و باعث افزایش مقاومت فشاری آن می گردند.

مقاوم سازی ساختمان با روش ژاکت فولادی : 

همچنین برای مقاوم سازی با ژاکت فولادی ستون های  ضعیف سازه  که فاقد آرماتورهای عرضی و یا طولی کافی می باشند استفاده از ژاکت فولادی مرسوم است. برای این کار نیز مشابه قبل ورق های فلزی در اطراف ستون قرار گرفته و توسط بولت به ستون متصل می گردند. این ورق ها همچنین در بالا و پایین ستون باید به نحو مناسبی به تیرها و فونداسیون متصل گردند. استفاده از ژاکت فولادی برای مقاوم سازی ستون ها ضمن افزایش مقاومت برشی و خمشی ستون با ایجاد تنش محصورشدگی مقاومت فشاری بتن را نیز افزایش داده و همچنین از کمانش آرماتورهای طولی جلوگیری می نماید. برای این که نیروی برشی بتواند بین عضو بتنی و ورق فلزی منتقل گردد باید اتصال مناسب بین آن دو برقرار گردد.

روش مرسوم برای ایجاد این اتصال  آن است که قبل از نصب ورق ها  سوراخ هایی در عضو بتنی و ورق های فلزی  ایجاد شده، سپس ورق ها  بر روی عضو قرار گرفته  و بولت ها داخل سوراخ نصب می گردند، سپس فضای باقی مانده داخل سوراخ توسط اپوکسی پر می گردد. برای درک بهتر مطلب بر روی لینک مقاوم سازی سازه ها با FRP کلیک نمایید.

به طور کلی می‌توان کاربرد روش مقاوم سازی با ژاکت فولادی را در موارد زیر دسته بندی کرد :

• محصور سازی بتن
• افزایش مقاومت برشی عضو
• افزایش مقاومت خمشی عضو
• افزایش سختی جانبی سازه (تا حدودی)

از جمله مزیت های مقاوم سازی ساختمان با روش ژاکت فولادی عبارتند از :

• امکان اصلاح اغلب مشکلات سازه ای در قابهای بتنی
• عدم نیاز به قالب بندی برخلاف روش مقاوم سازی با  ژاکت بتنی
• سرعت اجرای بیشتر نسبت به ژاکت بتنی
• گزینه مناسب برای محصول کردن بتن در ستونها
• ایجاد مشکل برای معماری در این روش نسبت به ژاکت بتنی کمتر است

معایب مقاوم سازی ساختمان با روش ژاکت فولادی نیز عبارتند از :

• نیاز به اجرای پوشش های ضد حریق در سازه های مهم که منجر به افزایش هزینه ها می شود.
• زمان زیاد اجرا و عملیات متعدد کاشت آرماتور و جوشکاری در صورت نیاز به افزایش مقاومت خمشی و برشی
• این روش هزینه بسیار بالایی دارد.
• نیاز به عملیات تزریق و حجم زیاد گروت
• اجرای این روش بسیار دشوار است و امکان اصلاح بعضی از اتصالات در قاب ها بعضاً غیر ممکن است.